สิ้นเดือนเหมือนสิ้นใจของใช้หมด
ของสุกสดค้างหม้อมิพอหม่ำ
เหลือมาม่าคาซองล่องต้มยำ
ผักกาดกำท้องแน่นแทนมื้องาย
กดตู้เงินบัญชีเลขที่ออก
หักต้นดอกประจำ้ต้องนำจ่าย
หักประปาค่าไฟใจมลาย
ยอดสุดท้ายหงายผึ่งแค่หนึ่งพัน
ละพอซื้อน้ำตาลอาหารแห้ง
พริกเกลือแกงมะนาวข้าวกี่ขัน
ครีมแชมพูสบู่ทายาสีฟัน
ทานทุกวันกล้วยสุกจุกติดคอ
หากปะเหมาะเสาะงานห้างบ้านสวน
ขุดไถพรวนแบกหามดามพายถ่อ
หรือปลูกผักตักน้ำตำมะกอ
เพียงแต่ขอข้าวทานจานชีวิน
วิงวอนแถนเทวาโปรดมาช่วย
เมตตาอวยด้วยซีล้างหนี้สิน
สร้างบ้านพักสักหลังนั่งนอนกิน
ให้ที่ดินพอเพียงเลี้ยงปูปลา
มิวาดหวังตั้งไว้ไปกว่านี้
รอวันที่สมมาดปรารถนา
แต่ดูเหมือนเลือนลางช่างไกลตา
แสนอ่อนล้าพรุ่งรู้อยู่อย่างไร
รพีกาญจน์