๐มิน่าเล่าเราหนอคอเคล็ดหนัก
ด้วยแหงนพักตร์พึงชมแม่สมหญิง
อยู่เสียดฟ้าสูงส่งระหงจริง
คิดจะทิ้งปุถุชายมิร้ายเลย
๐ด้วยเดชเด่นเพ็ญแขก็แต่สรวง
อ้ายบ่าวควงคงเหนียมเมื่อเรียมเผย-
ความผุดผ่องยองใยยามได้เชย
คงคล้ายเย้ยยศสุรางค์ให้สร่างมนตร์
๐อ้ายจึงกรอกลอนมามาตรว่าแหย่
เผื่อน้องแลลงมาหาสักหน
ส่งยิ้มสวยซ่อนสาส์นสื่อมานดล
เมตตาคนข้างล่างคลายครางครวญ
๐อ้ายมิมีมนตร์ใดไสวเสก
อรรถอันเอกพออ้างสุรางค์หวน
จึงจารแต่งตั้งกลอนบวรอวล
ให้สมควรศักดิ์น้องผู้ผ่องพรรณ
๐น้องมิต้องมองหาภาษาศักดิ์
เพื่อมาผลักอ้ายเพียงเสียงสวรรค์
อ้ายรับรู้อยู่แล้วต้องแคล้วกัน
รัมภานั้นไฉนคู่ผู้อยู่ดินฯ
ด้วยแหงนพักตร์พึงชมแม่สมหญิง
อยู่เสียดฟ้าสูงส่งระหงจริง
คิดจะทิ้งปุถุชายมิร้ายเลย
๐ด้วยเดชเด่นเพ็ญแขก็แต่สรวง
อ้ายบ่าวควงคงเหนียมเมื่อเรียมเผย-
ความผุดผ่องยองใยยามได้เชย
คงคล้ายเย้ยยศสุรางค์ให้สร่างมนตร์
๐อ้ายจึงกรอกลอนมามาตรว่าแหย่
เผื่อน้องแลลงมาหาสักหน
ส่งยิ้มสวยซ่อนสาส์นสื่อมานดล
เมตตาคนข้างล่างคลายครางครวญ
๐อ้ายมิมีมนตร์ใดไสวเสก
อรรถอันเอกพออ้างสุรางค์หวน
จึงจารแต่งตั้งกลอนบวรอวล
ให้สมควรศักดิ์น้องผู้ผ่องพรรณ
๐น้องมิต้องมองหาภาษาศักดิ์
เพื่อมาผลักอ้ายเพียงเสียงสวรรค์
อ้ายรับรู้อยู่แล้วต้องแคล้วกัน
รัมภานั้นไฉนคู่ผู้อยู่ดินฯ