ความคิดถึงมีมากขอฝากฟ้า ให้เธอรู้ฉันเหว่ว้ามากเพียงไหน
ให้เธอรู้ฉันขื่นขมระทมใจ เธอจากไปฝากฉันไว้คำสัญญา
ยิ่งเฝ้ารอก็ยิ่งเหมือนเวลาหยุด แสบทรวงสุดยิ่งอดกลั้นยิ่งฝันหา
ทิ้งฉันเพ้อฉันละเมอพรรณนา โปรดกลับมาก่อนที่ฉันจะขาดใจ
ตุ๊กตาหมีแก่แก่ช่วยแก้เหงา จะเทียบเท่าไออุ่นรักได้เพียงไหน
กอดหมีแก่นอนชอกช้ำทุกค่ำไป พูดกับหมียาใจอยู่ฝ่ายเดียว
ภาพคันฉ่องส่องสะท้อนละครรัก นางเอกเหงาร้องไห้หนักน้ำตาเหนียว
เพื่อรอรักจากคุณชายเพียงฝ่ายเดียว "แม้หัวใจจะแห้งเหี่ยวฉันก็ยอม"
ห้านาทีสี่บท~
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
22 พฤศจิกายน 2024, 06:14:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: . ..เ หว่ ว้ า . .. (อ่าน 4263 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: