อยากส่งยิ้มหวานหวานสะท้านอก
ใจมันตกลงไปใต้ตาตุ่ม
น้องออกมาจากมุ้งยุงก็ชุม
มันจะรุมงามชื่นเป็นผื่นคัน
เข้าไปรอพี่ก่อนอย่านอนหลับ
เดี๋ยวจะกลับไปกล่อมถนอมขวัญ
พี่จะขอตากลมยืนชมจันทร์
เก็บปืนนั่นเสียนะอันตราย
ดาว อาชาไนย
แค่ถือปืน ยืนรอ ขอ..บอกว่า
เธอมิกล้า ลั่นปัง จริงดังหมาย
อีกแค่ห้า นาที คงคลี่คลาย
เรื่องทุกอย่าง จางหาย ง่ายนิดเดียว..
..ขออย่ากลัว ทำใจ ให้คงที่
เรื่องแค่นี้ ท่องไว้ ว่า..ไม่เสียว
อย่าเผลอไผล ไปออก อาการเชียว
อีกประเดี๋ยว อนงค์..คงหายงอน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
