ยามสายัณห์ ตะวันรอน ตอนพลบค่ำ
ลมเย็นฉ่ำ รำไร ไอแดดอ่อน
นกผกผิน บินลับ กลับรังนอน
ไอความร้อน ผ่อนคลาย สายลมพา
มองนภา ฟ้ากว้าง อ้างว้างนัก
ไร้คนรัก ปักใจ ใฝ่ฝันหา
ไร้คนปลอบ ยามเหงา เศร้าอุรา
ไร้วาจา คำหวาน สมานใจ
มีความเหงา เศร้าใจ ไว้เป็นเพื่อน
ชี้ชมเดือน เยือนฟ้า นภาใส
มีความเหงา เคล้าคลอ พะนอไป
หริ่งเรไร รายล้อม กล่อมนิทรา
รัตติกาล ผ่านลา ฟ้าเริ่มสาง
แสงจันทร์จาง ลาลับ กับพื้นหล้า
ใจเหงาเหงา เศร้าหม่น บนน้ำตา
ไม่เคยลา ร้างไกล ไปบ้างเลย
ชลนา ทิชากร
ลมเย็นฉ่ำ รำไร ไอแดดอ่อน
นกผกผิน บินลับ กลับรังนอน
ไอความร้อน ผ่อนคลาย สายลมพา
มองนภา ฟ้ากว้าง อ้างว้างนัก
ไร้คนรัก ปักใจ ใฝ่ฝันหา
ไร้คนปลอบ ยามเหงา เศร้าอุรา
ไร้วาจา คำหวาน สมานใจ
มีความเหงา เศร้าใจ ไว้เป็นเพื่อน
ชี้ชมเดือน เยือนฟ้า นภาใส
มีความเหงา เคล้าคลอ พะนอไป
หริ่งเรไร รายล้อม กล่อมนิทรา
รัตติกาล ผ่านลา ฟ้าเริ่มสาง
แสงจันทร์จาง ลาลับ กับพื้นหล้า
ใจเหงาเหงา เศร้าหม่น บนน้ำตา
ไม่เคยลา ร้างไกล ไปบ้างเลย
ชลนา ทิชากร