ยามฝนโปรยมองฟ้าน้ำตาหยด สุดสลดใจคิดถึงคนรักฉัน

ยามฝนโปรย มองฟ้า น้ำตาหยด
สุดสลด แสนคิดถึง คนรักฉัน
หมอนอุดหู มือปิดตา จินตนาพลัน
คิดถึงวัน ได้เคียงข้าง คนของใจ
ยามฝนซา ฟ้าใส ค่อยคลายทุกข์
มีความสุข แม้ว่า เวลาไหน
เพราะเธอคือ ของล้ำค่า กว่าสิ่งใด
เอาอะไร มาแลก ก็ไม่ยอม

เดือนสิงหา ครานี้ ยี่สิบหก
ใจยังพก สัญญาเรา เฝ้าถนอม
หกสิบเดือน เตือนสี่ห้อง “ต้องอดออม”
ให้เก็บหอม รอมริบ สุดกำลัง
จงอย่ารีบ ทิ้งฝัน ฉันยังอยู่
ลองมองดู ชีวิตนี้ ยังมีหวัง
สิ่งสำคัญ นี้หนา หาใช่ตัง
แต่คือเธอ ความใฝ่ฝัน ที่ฉันมอง

จะไม่คิด ถึงความหลัง ครั้งอดีต
จะไม่ขีด เส้นใจ ไว้ซ้ำสอง
อนาคต ยาวหน่อย ค่อยค่อยมอง
ปัจจุบัน มีเราสอง เป็นชื่นกาย
ยามน้อยใจ ฉันจะไม่ ทำให้ห่าง
เปลี่ยนเลือนลาง ให้ร่างนี้ มีความหมาย
แม้ต้องทุกข์ ขอเธอสุข ฉันสบาย
แม้ต้องตาย ก็ยอมได้ เพราะรักเธอ

ถึงป่วยตัว ป่วยกาย ไม่ป่วยรัก
ยังมีหลัก คือรักแท้ แคร์เสมอ
เพียบหลับตา คิดถึงฉัน คิดถึงเธอ
เหมือนได้เจอ หมอวิเศษ คอยเยียวยา
ขอเวลา อีกสักนิด ชีวิตเปลี่ยน
จะร่ำเรียน และตั้งใจ ใฝ่ศึกษา
ด้วยใจคิด พิศวาส เสมอมา
ถึงเวลา จะสู่ขอ ไม่รอรี