แม้เป็นเพียงเม็ดทรายที่ไร้ค่า
ก็ยังน่าภูมิใจในศักดิ์ศรี
ทุกสิ่งเกิดในหล้าล้วนค่ามี
เป็นความดีเฉพาะตนหากค้นพบ
จงเป็นตัวของตัวเองอย่าเกรงกริ่ง
และจงหยิ่งในศักดิ์ศรีที่เจนจบ
คิดทางบวกทุกอย่างปิดทางลบ
แล้วทวนทบความจริงทุกสิ่งอัน
ดูซิตึกสูงใหญ่ที่ในหล้า
ล้วนคุณค่าแห่งทรายถึงปลายนั่น
ทั้งสถูปเจดีย์ยังยืนยัน
ว่าทรายนั้นสรรค์สร้างสู่กลางฟ้า
แม้เป็นเพียงเม็ดทรายเรี่ยรายพื้น
ใครเหยียบยืนก็ได้ยิ้มในหน้า
เขาย่อมมีความสุขอยู่ทุกครา
ยังดีกว่าเหยียบย่ำบนหนามคม
จงภูมิใจในตัวอย่ามัวท้อ
ดั่งติดล้อหัวใจมิให้ล่ม
สู้ตั้งหน้าฝ่าฟันแม้วันจม
เพื่อเชยชมเส้นชัยที่ใกล้ตัว
เขาเป็นเพชรเป็นหงส์น่าส่งเสริม
เราแต่งเติมคุณค่าแม้ฟ้าหลัว
คู่ของใครคู่เขาอย่าเมามัว
จงอย่ากลัวคู่เราย่อมเท่าเทียม
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
