[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไพร พนาวัลย์]

ฟ้าสลึม ทึมเทา เคล้าเมฆฝน
ลมหมุนวน จนใบ ไม้ร่วงเกลื่อน
อัสนี สีสาด พาดแสงเตือน
สีหน้าเจื่อน เลื่อนกาย ชายประคอง

ผิวกายเย็น เห็นชัน ขนมันลุก
แอบซ่อนซุก คลุกอก ไหล่ปกป้อง
โอบละมุน อุ่นกาย สายตาจ้อง
มานมันก้อง ร้องกู่ ดู๊!.เป็นไป

เกิดอาการ ซ่านซึ้ง กึ่งหนาวสั่น
มานเริ่มหวั่น ครั่นตัว กลัวเป็นไข้
เอ่ยปากชวน ยวนเย้า เข้าด้านใน
ขออาศัย หมอนตัก พักสักคืน

"ดิน"

นอนไม่ได้หรอกน้องห้องมันแคบ
แสงฟ้าแลบแปร๊บปร๊าบเหมือนดาบยื่น
พี่กลัวฟ้าเหมือนกันนะขวัญยืน
แอบสะอื้นฝืนใจ แหม...อายจัง

งั้นเรานั่งคุยกันจนยันรุ่ง
พอวันพรุ่งฝนซาฟ้าหยุดคลั่ง
ถ้าจะนั่งข้างในกลัวใจพัง
กลัวปืนดังจากพ่อ...ตกบ่อปลา

“ไพร พนาวัลย์”