ใช่ทิ้งร้างห่างหายกลอยใจเจ้า
ทุกค่ำเช้าเฝ้าระทมข่มใจฝืน
จำพรากจากเนื้อเย็นมิเป็นอื่น
จะหวนคืนยืนยันมิผันแปร
ด้วยเห็นเคียวเกี่ยวข้าวที่เจ้าถือ
กลัวบาดมือหรือพลาดเป็นบาดแผล
อยู่ห่างไกลใครเล่าเฝ้าดูแล
อนาถแท้แย่นั้นฉันจำทน
หักห้ามใจไกลห่างในครั้งนี้
เป้าหมายมีที่รู้สู้อีกหน
ไปรับจ้างงานสร้างทางรถยนต์
กลับมาหาหน้ามลมิช้านาน
ทนเก็บออมถนอมทรัพย์รับก้อนใหญ่
ซื้อรถไถใช้เกี่ยวเสร็จสำเร็จผ่าน
ข้าคนขับรับเจ้านั่งคอยสั่งงาน
สุขสำราญบ้านเก่าที่เฝ้ารอ.
นพ
23ส.ค.56
ทุกค่ำเช้าเฝ้าระทมข่มใจฝืน
จำพรากจากเนื้อเย็นมิเป็นอื่น
จะหวนคืนยืนยันมิผันแปร
ด้วยเห็นเคียวเกี่ยวข้าวที่เจ้าถือ
กลัวบาดมือหรือพลาดเป็นบาดแผล
อยู่ห่างไกลใครเล่าเฝ้าดูแล
อนาถแท้แย่นั้นฉันจำทน
หักห้ามใจไกลห่างในครั้งนี้
เป้าหมายมีที่รู้สู้อีกหน
ไปรับจ้างงานสร้างทางรถยนต์
กลับมาหาหน้ามลมิช้านาน
ทนเก็บออมถนอมทรัพย์รับก้อนใหญ่
ซื้อรถไถใช้เกี่ยวเสร็จสำเร็จผ่าน
ข้าคนขับรับเจ้านั่งคอยสั่งงาน
สุขสำราญบ้านเก่าที่เฝ้ารอ.
นพ
23ส.ค.56
พี่ทิ้งร้าง ห่างไป ใครจะรู้
ไปเคียงคู่ อยู่ไหน กับใครหนอ
ปล่อยให้ช้ำ กำเคียว เกี่ยวข้าวรอ
เคยพะนอล้อเล่น ไม่เว้นวัน
ด้วยเห็นเคียว เสียวไส้ หรือไรพี่
จึงหลีกลี้ นี้หน้า พาโศกศัลย์
พี่หลบไป ไม่บอก มาหลอกกัน
ให้อกสั้น ขวัญหาย อยู่ปลายนา
หักห้ามใจ ไม่คิด จิตสับสน
เราคนจน ทนอาย เพราะขายหน้า
สาวอุบล หม่นหมอง นองน้ำตา
เป็นสาวนา หารัก หนักใจจริง
จะมีไหม ใครสน คนอย่างน้อง
เรื่องเงินทอง ของขวัญ มามั่นหญิง
ขอเพียงรัก ปักใจ ไม่ทอดทิ้ง
มอบทุกสิ่ง จริงใจ ยกให้ฟรี
ชลนา ทิขากร
ไปเคียงคู่ อยู่ไหน กับใครหนอ
ปล่อยให้ช้ำ กำเคียว เกี่ยวข้าวรอ
เคยพะนอล้อเล่น ไม่เว้นวัน
ด้วยเห็นเคียว เสียวไส้ หรือไรพี่
จึงหลีกลี้ นี้หน้า พาโศกศัลย์
พี่หลบไป ไม่บอก มาหลอกกัน
ให้อกสั้น ขวัญหาย อยู่ปลายนา
หักห้ามใจ ไม่คิด จิตสับสน
เราคนจน ทนอาย เพราะขายหน้า
สาวอุบล หม่นหมอง นองน้ำตา
เป็นสาวนา หารัก หนักใจจริง
จะมีไหม ใครสน คนอย่างน้อง
เรื่องเงินทอง ของขวัญ มามั่นหญิง
ขอเพียงรัก ปักใจ ไม่ทอดทิ้ง
มอบทุกสิ่ง จริงใจ ยกให้ฟรี
ชลนา ทิขากร