[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สมนึก นพ]

มือกำเคียว เกี่ยวรวง ดวงใจเหงา
เคยมีเขา เคียงข้าง มาห่างหาย
ทุ่งนาร้าง นางคอย น้อยใจชาย
 รักแล้วหน่าย คล้ายเบื่อ เหลือระอา

สุริยัน ดั้นฟ้า ล้าแรงอ่อน
นกกลับย้อน นอนรัง ยังดงป่า
ตะวันแดง แสงอ่อน ก่อนจากฟ้า
รุ่งนาภา ลาลับ ยังกลับคืน

รักเหือดแห้ง แล้งน้ำใจ ไม่หวนกลับ
ผ่านเลยลับ ดับหาย กลายเป็นอื่น
เพราะความจน หม่นหมอง ต้องกล่ำกลืน
อย่าไปฝืน ขืนแข่ง แย้งกับใคร

ยืนกำเคียว เหลียวมอง ท้องนภา
ตะวันลา ฟ้าเศร้า เขาอยู่ไหน
ลืมทุ่งนา ป่าเขา ลำเนาไพร
ทิ้งนางให้  ใจลอย คอยรักคืน

ชลนา  ทิชากร

http://www.youtube.com/watch?v=0G9bvD88zi8

ใช่ทิ้งร้างห่างหายกลอยใจเจ้า
ทุกค่ำเช้าเฝ้าระทมข่มใจฝืน
จำพรากจากเนื้อเย็นมิเป็นอื่น
จะหวนคืนยืนยันมิผันแปร

ด้วยเห็นเคียวเกี่ยวข้าวที่เจ้าถือ
กลัวบาดมือหรือพลาดเป็นบาดแผล
อยู่ห่างไกลใครเล่าเฝ้าดูแล
อนาถแท้แย่นั้นฉันจำทน

หักห้ามใจไกลห่างในครั้งนี้
เป้าหมายมีที่รู้สู้อีกหน
ไปรับจ้างงานสร้างทางรถยนต์
กลับมาหาหน้ามลมิช้านาน

ทนเก็บออมถนอมทรัพย์รับก้อนใหญ่
ซื้อรถไถใช้เกี่ยวเสร็จสำเร็จผ่าน
ข้าคนขับรับเจ้านั่งคอยสั่งงาน
สุขสำราญบ้านเก่าที่เฝ้ารอ.

นพ
23ส.ค.56