๐เมฆทมึนมาหมายกระจายหมอง
ฟ้าก็ร้องอย่ากล้ำความคล้ำใส่
จึงแปล๊บปล๊าบเปรี้ยงปร้างสว่างไป
หวังเภทภัยจากเมฆกระเผลกพรุน
๐เปรี้ยงก็เปรี้ยงเพียงครู่ฤดูหม่น
พร่าพรางฝนฝอยแฝงเมฆแรงหนุน
ฟ้าจึงร่ำไห้อย่างช่างทารุณ
โอ้ไออุ่นอำไพไฉนลาฯ
ฟ้าก็ร้องอย่ากล้ำความคล้ำใส่
จึงแปล๊บปล๊าบเปรี้ยงปร้างสว่างไป
หวังเภทภัยจากเมฆกระเผลกพรุน
๐เปรี้ยงก็เปรี้ยงเพียงครู่ฤดูหม่น
พร่าพรางฝนฝอยแฝงเมฆแรงหนุน
ฟ้าจึงร่ำไห้อย่างช่างทารุณ
โอ้ไออุ่นอำไพไฉนลาฯ
เมื่อสองเรารักกันฟ้าลั่นเปรี้ยง
ส่งสำเนียงบอกใบ้ให้รู้ค่า
เรารักกันเริงรื่นชื่นชีวา
สัญญาณฟ้าฟาดก้องร้องอึงอล
ฝนก็หลั่งราดรดเปียกหมดสิ้น
นองแผ่นดินหญ้าฉ่ำด้วยน้ำฝน
พอเริ่มซารุ้งงามยามได้ยล
เราสองคนรักกันฟ้าลั่นดัง
ดาว อาชาไนย