หากแม้นทุกข์ อุรา หันหาขลุ่ย
จะพาลุย ขวากหนาม ชักหวามไหว
กลัวหนามข่วน ป่วนหนอ ท้อฤทัย
เลือดคงไหล นองเนือง เป็นเรื่องจริง
หากแม้นสุข ลืมสิ้น ยินเสียงขลุ่ย
จักนอนคุย คลอเคล้า เฝ้าสุงสิง
จักกระโดด โลดเต้น เช่นดั่งลิง
เกาะเหมือนปลิง ไม่ปล่อย ให้ลอยนวล
พันทอง
๒๓/๐๘/๕๖