ยามฝนพรำฉ่ำฟ้า คราใด
เมฆหม่นลอยวนไป ทั่วหล้า
พายุประทุใจ แทบหล่น
เสียงอึงอลฝนท้า ตกต้องลงดิน
ยินยลเยือนเคลื่อนคล้อย ใครทำ
เกินกล่าวข่าวนาดำ หมดสิ้น
ข้าวกล้าหว่านประจำ ระกำจิต
คงหมดสิทธิ์ดีดดิ้น ท่วมท้นเจิ่งนอง
คลองคูขุดบ่อไว้ เลี้ยงปลา
น้ำซัดผักตบมา เต็มห้วย
กระชังร่วงหลุดหนา จบเห่
มองเห็นแต่เชือกกล้วย ล่องน้ำลอยไป
พันทอง
๒๑/๐๘/๕๖