ยินสำเนียง เสียงแว่ว ที่แผ่วไหว
ว่าฤทัย นวลน้อง ครองขมขื่น
ยิ่งฟังคำ จำนรรจ์ แม่ขวัญยืน
สุดสงสาร ทรามชื่น ที่ฝืนทน..
..จงอย่าเหงา เศร้าใจ ไปเลยหนา
ตัดอุรา ลาช้ำ ระกำ-หม่น
เลิกรอคอย จะได้ ไม่ร้อนรน
แล้วลืมคน ที่ทำ..ให้ช้ำใจ
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
21 พฤศจิกายน 2024, 11:06:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ทุ่งร้างนางคอย (อ่าน 27060 ครั้ง) |
| ||||||||||