เบื่อทำไมโลกนี้ สวยงาม
อย่าบ่นนักนงราม จัดให้
กุหลาบรับด้วยความ สดชื่น
ยิ้มหน่อยหนอจักได้ สว่างแท้ในทรวง
กมลกลวงกล่อมเกลี้ยง กลึงกลม
ยามเย็นอยากเชยชม ดอกไม้
ดมดอมดับระทม จริงนั่น
กลิ่นกรุ่นลืมหมองไหม้ เบื่อนั้นอาจคลาย
สายตามองจดจ้อง นภา
จงจ่อจอมแก้วตา เพ่งเข้า
ชุ่มชื่นระรื่นมา ลอยล่อง
คือกลิ่นกระแจเจ้า บ่ร้างแรมไกล
พันทอง
๑๔/๐๘/๕๖