ฟันกระเด็นเป็นสุขหมดทุกข์เอย
กัดผ้าก๊อซห้องฟันถึงชั้นล่าง
เตรียมสตางค์รับยาอย่างผ่าเผย
กรามทั้งแถบแก้มซ้ายหายปลิดเลย
เหมือนไม่เคยปวดหนอทรมาน
มองข้างนอกชื่นตาฟ้าแจ่มใส
มองข้างในสีแสงสดสถาน
แพทย์ชายหล่อเพริศพริ้งพยาบาล
บริการผู้ป่วยด้วยฉับไว
พนักงานหน้ามนคนเข็นรถ
ร่างงามงดนักเรียนหญิงวิ่งขวักไขว่
ฝ่ายทันตโปร่งขาวพราววิไล
รังสีใสขาคะเอกซเรย์
สาวประเทืองกะตู้วู้อยู่ห้องบัตร
สาวเภสัชกรุ่มกริ่มยืนยิ้มเก๋
สาวการเงินชุดขาวราวกินเจ
สาวล้อเปลร่างเปรียวมากเรี่ยวแรง
ครึ่งชั่วโมงแล้วครับรอรับยา
ปวดพาราตราครกแค่สองแผง
สาวขายลอตเตอรีแก้มสีแดง
เธอขายแพงตัดใจบอกไร้ตางค์
หญิงชราหลังกงน่าสงสาร
ขายของหวานหยิบยื้อซื้อหนึ่งอย่าง
ยกขึ้นมา.บ้าบิ่น.กินหมดทาง
ไร้ฟันฟางมอบเด็กตัวเล็กไป
รับยาแล้วก็ขับรถกลับบ้านครับ
รพีกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
