จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า
เป็นดั่งเงาเฝ้าจันทร์ทุกคืนผ่าน
แหงนมองดู เจ้าด้วยรักปักดวงมาน
อยู่เนิ่นนาน อาทิตย์กลาย ฉายแสงมา
เฝ้าแต่รอคืนค่ำ มาย้ำชัด
เพราะกำหนัด ด้วยไฟ เสน่หา
เพราะหลงจันทร์ มากด้วยรัก และศรัทธา
จันทร์เจ้าขา โปรดหันมา มองสู่ดิน
ใจกระหาย ห่วงใย ในตัวเจ้า
แม้จะเนิ่นนานเนา เฝ้าถวิล
จิตก็หมายดึงเจ้าเคล้าราคิน
จนลืมสิ้น สุดจะไขว่ ใจคว้าครอง
เหมือนกระต่ายหมายจันทร์ ดูมั่นเหมาะ
แต่เป็นเพราะ สูงเกินไปไม่สนอง
ยากจะหวังเก็บเกี่ยว มาเหนี่ยวดอง
ก็คงต้องบอกลาอย่าหมายจันทร์
https://www.youtube.com/watch?v=BQg87iFvOUA
Blues+