ในค่ำคืนเงียบเหงาราวป่าช้า
ปิดเปลือกตาสนิทคิดอยากฝัน
ในอุราขมขื่นเต็มตื้นตัน
ทนเก็บกลั้นน้ำตามาเนิ่นนาน
ฝันของฉันแสนไกลเมื่อใกล้รุ่ง
ไร้คนช่วยพยุงจึงฟุ้งซ่าน
ฉันเจ็บปวดกมลจนร้าวราน
ทรมามานถึงเขาแสนเศร้าใจ
หากว่าเธอสงสารขอวานหน่อย
โปรดอย่าปล่อยไห้หมองจนร้องไห้
แม้ว่าเธอยังเหลือเศษเยื่อไย
ฝันเหลือไว้อีกครึ่งต้องพึ่งเธอ
--ณัชชา--
ปิดเปลือกตาสนิทคิดอยากฝัน
ในอุราขมขื่นเต็มตื้นตัน
ทนเก็บกลั้นน้ำตามาเนิ่นนาน
ฝันของฉันแสนไกลเมื่อใกล้รุ่ง
ไร้คนช่วยพยุงจึงฟุ้งซ่าน
ฉันเจ็บปวดกมลจนร้าวราน
ทรมามานถึงเขาแสนเศร้าใจ
หากว่าเธอสงสารขอวานหน่อย
โปรดอย่าปล่อยไห้หมองจนร้องไห้
แม้ว่าเธอยังเหลือเศษเยื่อไย
ฝันเหลือไว้อีกครึ่งต้องพึ่งเธอ
--ณัชชา--
add complete
by klonthaiclub fb
by klonthaiclub fb