[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Prapacarn ❀]

ดอกไม้ถิ่นบ้านเราแต่เก่าก่อน
มะลิซ้อนสายหยุดพุดฝรั่ง
กระดังงาลำดวนเย้ายวนจัง
นางแย้มยังแย้มยิ้มอิ่มเอมตาม

พิกุลทองต้นใหญ่ใกล้รั้วนั้น
ลดาวัลย์พุ่มรอบขอบสนาม
บานบุรีดอกเขื่องสีเหลืองงาม
กุหลาบหนามกฤษณาและราตรี

ยังอุดมสมบูรณ์และกูลเกื้อ
มองไม่เบื่อหอมกลิ่นถิ่นเรานี่
เมื่อครั้งหนึ่งยังขำจำได้ดี
เด็ดจำปีให้ชมผูกผมนาง

สามวันหนายังอยู่เป็นพู่ห้อย
เจ้ายังคอยถนอมไว้ไม่ทิ้งขว้าง
ยังบอกเราได้ยินกลิ่นไม่จาง
จะขอไว้แนบข้างใกล้ปรางนวล

เพียงไม่นานผ่านไปหล่อนได้จาก
มีคำฝากมาให้ใจปั่นป่วน
ดอกไม้เคยดมเล่นเหม็นอบอวล
กลิ่นยังชวนคลื่นเหียนเจียนเป็นลม

คนเคยมีสัมพันธ์ก่อนนั้นหนา
หนุ่มบ้านนาอดสูรู้ขื่นขม
เหม็นขี้หน้าเราหรือคือคำชม
ใจระบมดอกรักต้นหักตาย.

นพ
11ส.ค.56

“อย่าลืมฉัน” ..คุณขา อย่าลืมฉัน
ดอกไม้นั่นเสียบหูไม่รู้หาย
เป็นสิ่งเตือนสัมพันธ์มั่นมิคลาย
คนใจร้ายเปลี่ยนแปรไม่แน่นอน

ดอกอะไร..เคียงข้าง ระหว่างฝัน
ไม่สำคัญ ที่ดอก..ขอบอกก่อน
แต่น้ำใจ เคยแบ่งปัน สาวบ้านกลอน
กลับคลายคลอน เหลือเชื่อ..ว่าเจือจาง

“ไม่รู้โรย ” เสียบหู..ไม่รู้ร่วง
เลยผ่านช่วงโปรโมชั่น คุณพลันห่าง
ตชด. หลายใจ..ใส่ชุดพราง
สาวอ้างว้างเห็นเห็น..ฮึ!! เหม็นจุงเบย   

แซมค่ะ