จากมาอยู่ เมืองไกล ให้ขมขื่น
จำทนฝืน กลืนกล้ำ ลำบากแสน
โถชะตา อนาถ เงินขาดแคลน
ใครจะมา ควงแขน แฟนคนจน
ต้องอดมื้อ อิ่มมื้อ ซื้อข้าวกล่อง
ประทังท้อง มองงาน ผ่านทุกหน
ไร้ใครเขา หยิบยื่น ฝืนทุกข์ทน
แล้วชายคน ที่เธอเห็น มิเป็นจริง
ฉันของาน เขาทำ ย้ำออดอ้อน
เธอยังย้อน ข่อนบ่น หม่นใจยิ่ง
เห็นฉันแล้ว ทำไม ไยทอดทิ้ง
รู้ไหมสิ่ง ที่เธอทำ ฉันช้ำมาน
ไปเลยไป ไม่รัก อย่าทักท้วง
ไปเลยไป ไม่ห่วง ปล่อยล่วงผ่าน
ไปเลยไป ไม่ว่า อย่าระราน
ไปเลยไป ไม่ต้องการ อย่าพาลกัน
จำทนฝืน กลืนกล้ำ ลำบากแสน
โถชะตา อนาถ เงินขาดแคลน
ใครจะมา ควงแขน แฟนคนจน
ต้องอดมื้อ อิ่มมื้อ ซื้อข้าวกล่อง
ประทังท้อง มองงาน ผ่านทุกหน
ไร้ใครเขา หยิบยื่น ฝืนทุกข์ทน
แล้วชายคน ที่เธอเห็น มิเป็นจริง
ฉันของาน เขาทำ ย้ำออดอ้อน
เธอยังย้อน ข่อนบ่น หม่นใจยิ่ง
เห็นฉันแล้ว ทำไม ไยทอดทิ้ง
รู้ไหมสิ่ง ที่เธอทำ ฉันช้ำมาน
ไปเลยไป ไม่รัก อย่าทักท้วง
ไปเลยไป ไม่ห่วง ปล่อยล่วงผ่าน
ไปเลยไป ไม่ว่า อย่าระราน
ไปเลยไป ไม่ต้องการ อย่าพาลกัน
"ดิน"