ขอบคุณมากครับ สำหรับข้อมูลโดยละเอียด
เสริมต่อจากที่ท่านได้กล่าวมาข้างต้น กลอนเปล่า ถูกเขียนขึ้นครั้งแรกอย่างที่ข้อมูลข้างต้นบอกไว้
กลอนมีอยู่ทุกมุมทั่วโลก ลักษณะของกลอนก็แตกต่างกันไปในแต่ละชาติ แต่กลอนไทยมีเอกลักษณ์ทีีต่างจาก
กลอนชาติอื่นคือ กลอนไทยมีการใช้อักขระที่งดงาม สัมผัสที่ไพเราะ อย่างที่ครูสุนทรภู่กวีเอกของโลกได้แต่งไว้
แต่กลอนชาติอื่น อาจจะเนื่องด้วยภาษา หรืออย่างไรก็ตาม จะพบเห็นสัมผัสได้น้อย รูปแบบก็ต่างกันโดยสิ้นเชิง
บทกวีของจีน ผู้เขียนเองเคยได้อ่านมาบ้าง โดยมากจะไม่มีสัมผัส หากแต่ผู้แปลความจากภาษานำความหมาย
มาจัดเรียงบ้าง ฉะนั้นกลอนเปล่าทีีมาจากต้นฉบับได้ถูกเขียนขึ้นใหม่ ในรูปแบบของกลอนไทย โดยยังใช้
ความไม่กำหนดความ คือแต่งตามอารมณ์ของผู้แต่งเอง โดยมีสัมผัสนอก-ใน ครบถ้วน หากเพียงแต่ยังคง
รูปลักษณ์ของความเป็นกลอนเปล่าไว้ อย่างทีีเรียนมาข้างต้น ซึ่งหากเขียนตามต้นฉบับต่างประเทศ เชื่อว่าจะมีหลาย
ท่านสับสนเป็นแน่แท้ รวมถึงการที่ให้คนในยุคปัจจุบันเข้าใจได้ง่าย จึงเริ่มต้นมาเป็นกลอนเปล่าในแบบฉบับของไทย
อย่างที่หลายๆท่านเคยได้อ่านกัน ผู้เขียนยังเชื่อเสมอครับว่า ไทยคือเมืองกวีเอกของโลก เพราะฉะนั้นกลอนที่มีสัมผัส
นอก-ใน มีฉันทลักษณ์ถูกต้องตามแบบที่ครูท่านสอนมา และไพเราะที่สุดในโลก ฉะนั้นจะเพราะหรือไม่อย่างไร สัมผัสคือ
เอกลักษณ์ของกลอนไทย กลอนเปล่าในแบบฉบับของไทยจึงมีมาให้คนได้อ่านกันจนถึงวันนี้และสืบไป ขอบคุณครับ