บึงฉวาก มากค่า คราไปเที่ยว
เกาะแขนเกี่ยว เหลียวแล แดสั่นไหว
นัดกับเพื่อน เคลื่อนคลาย หน่ายฤทัย
สิบโมงได้ พร้อมกัน พลันจรลี
แต่กลับมี อุปสรรค ชักเริ่มหวั่น
รถมาดัน แอร์ไม่เย็น เป็นไปนี่
ต้องวิ่งเข้า อู่ซ่อม พร้อมเงินซี
สามพันห้า เกือบซี้ มีไม่พอ
เอทีเอ็ม กดตู้ อดสูนัก
เล่นเน็ตรอ สักพัก จักไปต่อ
กินข้าวเที่ยง เสร็จสรรพ กลับไม่ท้อ
เร่งรุดหนอ ปลายทาง อย่างว่องไว
ผ่านคลองหลวง เข้าปทุม แสนกลุ้มจิต
เพื่อนสนิท นั่งข้าง วางมาดใหญ่
บอกจำแม่น เส้นทาง ระหว่างไป
เดาสุ่มไหว ถามบ้าง บางครั้งคราว
ลาดหลุมแก้ว แจวลา ฟ้าปลอดฝน
ขับเวียนวน สุพรรณ หวั่นจริงสาว
หยุดพักรถ บ่ายสอง ท้องนาพราว
มองเห็นข้าว เหลืองอร่าม ยามบ่ายคล้อย
ได้เวลา พอสม อารมณ์หมาย
ต้องพระพาย โชยมา พาระห้อย
เหยียบคันเร่ง เร็วรี่ ที่รอคอย
ไม่เกินร้อย หรอกเจ้า เราขี้กลัว
เจอด่านตรวจ ตำรวจเพียบ เรียบเคียงถาม
บึงฉวาก นงค์ราม สุ่มถามทั่ว
พี่หมวดตอบ สี่สิบโล มิโม้ชัวร์
ผงกหัว ขอบคุณ อุ่นใจนาง
รถแล่นผ่าน ด่านมา ห้าร้อยเมตร
ป้ายบอกเสร็จ หกสิบโล โชว์ข้างข้าง
มาอีกนิด ผิดคาด ประหลาดทาง
ห้าสิบโล ตรงกลาง ช่างงงงัน
สี่โมงเย็น ถึงที่ มีปลามาก
บึงฉวาก งามจริง ทุกสิ่งสรรค์
แสนร่มรื่น ชื่นจิต มิตรสัมพันธ์
ขนของกัน เข้าบ้านก่อน นอนเอาแรง
พันทอง
๑๐/๐๘/๕๖