แม้จะกิน พี่จ๋า หาได้นอน
"ดิน"
"ดิน"
ขอบคุณในน้ำใจใสสะอาด
ที่รินวาดบทวรรคผ่านอักษร
ความคิดถึงคนึงหายังอาทร
จึงเขียนกลอนเล่าสู่ให้รู้นัย
จะปลุกปลอบจิตใจให้ตั้งมั่น
มาเติมฝันต่อกลอนแม้อ่อนไหว
โปรดเป็นดังฟืนเชื้อเพื่อก่อไฟ
แก่คนไกลคนนี้ที่เฝ้ารอ
ที่รินวาดบทวรรคผ่านอักษร
ความคิดถึงคนึงหายังอาทร
จึงเขียนกลอนเล่าสู่ให้รู้นัย
จะปลุกปลอบจิตใจให้ตั้งมั่น
มาเติมฝันต่อกลอนแม้อ่อนไหว
โปรดเป็นดังฟืนเชื้อเพื่อก่อไฟ
แก่คนไกลคนนี้ที่เฝ้ารอ
รู้บ้างไหม หายห่าง ช่างหวั่นจิต
มานหมกมุ่น ครุ่นคิด หงุดหงิดหนอ
อ่านกานท์เก่า เฝ้าย้ำ น้ำตาคลอ
ใจเริ่มฝ่อ ท้อลง ปลงฤดี
ดุจสารพิษ ฤทธิ์แรง มาแฝงเฝ้า
ทุกคราเหงา เข้าเร้น มิเห็นพี่
ออกอาการ หวั่นหวาด ประหลาดมี
เกรงทุกที หนีหาย มิกรายมา
เฝ้าฝืนใฝ่ ใจมั่น ณ.วันนี้
รออัคคี มีแรง แสงนวลจ้า
ติดต่อเติม เริ่มสลัก อีกสักครา
ฟืนรอท่า ไฟจ๋า ช้าอยู่ไย ..?
มานหมกมุ่น ครุ่นคิด หงุดหงิดหนอ
อ่านกานท์เก่า เฝ้าย้ำ น้ำตาคลอ
ใจเริ่มฝ่อ ท้อลง ปลงฤดี
ดุจสารพิษ ฤทธิ์แรง มาแฝงเฝ้า
ทุกคราเหงา เข้าเร้น มิเห็นพี่
ออกอาการ หวั่นหวาด ประหลาดมี
เกรงทุกที หนีหาย มิกรายมา
เฝ้าฝืนใฝ่ ใจมั่น ณ.วันนี้
รออัคคี มีแรง แสงนวลจ้า
ติดต่อเติม เริ่มสลัก อีกสักครา
ฟืนรอท่า ไฟจ๋า ช้าอยู่ไย ..?
"ดิน"