คง..เช่นเดียว กับฉัน ที่สั่นจิต
เอาแต่คิด-ถึงกัน มั่นเสมอ
เมื่อไหร่หนอ สองใจ จะได้เจอ
อยากเสนอ นัยน์ตา ภาษาทรวง..
..ยามฝนตก เธอหนาว รวดร้าวไหม
ยามป่วย..ใคร ดูแล และเป็นห่วง
ยามไปเที่ยว เกี่ยวก้อย คอยเดินควง
ยามร้อนบ่วง ดวงใจ ใครบรรเทา..
..รู้..หรือไม่ ว่าพี่ นี้คิดถึง
สุดก้นบึ้ง แห่งใจ ให้เงียบเหงา
เฝ้ารอวัน ตระกอง เพียงสองเรา
ร่วมเคียงเนา แนบชิด..สนิทกาย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
