@...โศกนาฏกรรม ณ ราชมังคลากีฬาสถาน...@

โศกนาฏกรรม ณ ราชมังคลากีฬาสถาน

บอลนอกแค่สะใจ           บอลไทยในสายเลือด
ใจเดือดอยู่ปุดปุด           แทบมุดแผ่นดินหนี
เสื่อมศรีบอลไทยสิ้น        ดับดิ้นราชมังคลาฯ
ผวาถึงสุรินทร์           ธีรศิลป์กู้หน้า
ท่านข้าพอฝืดยิ้ม           ได้ลิ้มลองบาร์ซ่าฯ
แต่ว่าเป็นลูกโทษ           ไม่ลิงโลดยิงได้
ให้อับอายทั่วหล้า           ซึ่งความล้าหลังนี้
ใครร้องยี้ป่าวกู่           หดหู่หมูสนาม
โดนหยามไปเจ็ดเม็ด        คงเข็ดขี้เข็ดเยี่ยว
เหี่ยวห่อใจแท้น้อ           ก้อไม่น่าขนาดนี้
ชี้ให้เห็นศักยภาพ           ควรทราบประมาณตน
หากชนกับยักษ์ใหญ่        ใช่ล้มแล้วเหยียบซ้ำ
เขาล้ำไปสุดกู่           ทู่ซี้อยู่อย่างเก่า
ใครเล่าจะกอบกู้        รู้ทั้งรู้สมาคม
จมปลักอยู่ดักดาน           เต่าคลานอยู่ต้วมเตี้ยม
เสี้ยมเขาให้เข้าชน           ทนอยู่ได้นายกฯ
อยู่รกโลกไยมี           วรวีร์ควรก้าวลง
ตามประสงค์สมาชิก        เขาด่าจิกอวยพร
นอนคดไม่ทำรู้           นอนคู้ไม่ทำเห็น
ยากเย็นมากหรือไง        ใจต้องนักกีฬา
ลาออกไม่เห็นยาก           หากต้องการมาใหม่
ไม่มีใครห้ามหรอก           กรอกใบสมัครนายกฯ
มัดมือชกทุเรศ           ดังเปรตคอยส่วนบุญ
คุณและใครต่างรัก        ภักดีสมาคม
อย่าจมผลประโยชน์        โฉดคิดแต่ดื้อรั้น
ปั้นน้ำเป็นตัวเก่ง           เร่งลาออกไปซะ
จะได้ดูสง่าศรี           มากมีคนนับถือ
ร่ำลือว่าสปิริต           คิดรอบคอบอีกครั้ง
ผิท่านดื้อหน่วงรั้ง           หายนะแท้ฟุตบอลไทย ท่านเอยฯ