[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[D]

การเดินทางของใจไร้สิ้นสุด เกินจะหยุดยั้งรอเพื่อต่อฝัน ลอยเคว้งกลางเกลียวคลื่นแห่งคืนวัน ที่โถมทับนับอนันต์อันนานเนา จรดปากกาเขียนกลอนอย่างอ่อนล้า เหมือนดังว่าหมดแรงใกล้แห้งเฉา แต่ละคำแต่ละความไม่งามเงา จะเขียนไปอย่างไรเล่าไม่เข้าที หรือเสพสารพิษใดใจเหนื่อยหน่าย สุดจะร่ายกลอนประโลมแล้วโฉมศรี คงสูญสิ้นไฟฝันพันธ์กวี เลยหลีกลี้หลบพักรักษาใจ  "Shumbala"

หากยังคิด ถึงน้อง ต้องหวนกลับ อย่าลาลับ เลือนลาง ห่างไปไหน ถ้อยอ่อนหวาน กานท์พี่ เคยมีให้ ยังซึมซับ รับไว้ ไม่ลืมกัน แม้นเหนื่อยหนัก ตักน้อย คอยรอหนุน คำละมุน กรุ่นจิต มิบิดผัน จะหวั่นไย ใครหยาม อย่าคร้ามครัน มี"ดิน"นั้น หมั่นจ้อง ทั้งสองตา ทั้งเช้า,สาย บ่าย,เย็น ตระเวนเปิด พี่เตลิด ไปไหน ไม่เห็นหน้า ยามน้องนั่ง มิได้ยืน ฝืนกายา แม้จะกิน พี่จ๋า หาได้นอน "ดิน"