การเดินทางของใจไร้สิ้นสุด
เกินจะหยุดยั้งรอเพื่อต่อฝัน
ลอยเคว้งกลางเกลียวคลื่นแห่งคืนวัน
ที่โถมทับนับอนันต์อันนานเนา
จรดปากกาเขียนกลอนอย่างอ่อนล้า
เหมือนดังว่าหมดแรงใกล้แห้งเฉา
แต่ละคำแต่ละความไม่งามเงา
จะเขียนไปอย่างไรเล่าไม่เข้าที
หรือเสพสารพิษใดใจเหนื่อยหน่าย
สุดจะร่ายกลอนประโลมแล้วโฉมศรี
คงสูญสิ้นไฟฝันพันธ์กวี
เลยหลีกลี้หลบพักรักษาใจ
เกินจะหยุดยั้งรอเพื่อต่อฝัน
ลอยเคว้งกลางเกลียวคลื่นแห่งคืนวัน
ที่โถมทับนับอนันต์อันนานเนา
จรดปากกาเขียนกลอนอย่างอ่อนล้า
เหมือนดังว่าหมดแรงใกล้แห้งเฉา
แต่ละคำแต่ละความไม่งามเงา
จะเขียนไปอย่างไรเล่าไม่เข้าที
หรือเสพสารพิษใดใจเหนื่อยหน่าย
สุดจะร่ายกลอนประโลมแล้วโฉมศรี
คงสูญสิ้นไฟฝันพันธ์กวี
เลยหลีกลี้หลบพักรักษาใจ