สื่อกลอนผ่าน ม่านใจ เข้าไปปลอบ
จรดมอบ แด่..นาง กลางดวงขวัญ
หมายซึมซับ วิโยก โศก-จาบัลย์
ช่วยรังสรรค์ แรงใจ ส่งให้นาง..
..ไม่เคยคิด ซ้ำเติม เพิ่มหมองหม่น
ไม่..ซักหน ในจิต คิดถากถาง
มีเพียงหมาย ช่วยเหลือ ให้เจือจาง
ทุกข์..วายวาง ห่างหาย คลายคร่ำครวญ..
..ความห่วงใย ไม่หมด มิลดน้อย
ยังทยอย ถึงนาง อย่างถี่ถ้วน
ความหวังดี จงรักษ์ สลักนวล
ไม่คิด..ด่วน ตีจาก พรากน้องไป..
..ปรารถนา เห็นน้อง ตระกองสุข
หวังเจ้าลุก ปลุกฝัน อันสวยใส
หมายเจ้าชื่น ละมุน อบอุ่นไอ
รู้..เอาไว้ ในทรวง แสน..ห่วงนาง
สื่อใจผ่าน ม่านใจ ปลอบใครเล่า
ถ้าให้เดาเขาคงเป็นเช่นทุกอย่าง
พี่ถึงมีเยื่อใยไม่จืดจาง
ห่วงมิห่างสักครั้ง ดั่งดวงใจ
น่าอิจฉานารีคนนี้เหลือ
พี่โอบเอื้อ อาทร แสนอ่อนไหว
โดยมิคิดหวังผล เล่ห์กลใด
ขอเพียงให้นางสุข ทุกข์บรรเทา
อยากจะมีคนห่วงดั่งดวงจิต
เหมือนเขาบ้างสักนิดคิดแล้วเศร้า
ห่วงตัวเองไปก่อนตอนนี้เรา
ร้องเพลงรอเบาๆ เหงาจุงเบย ^^
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
