ถึงจะมีมากรักไม่ทักท้วง
ถึงจะควงหลายคนจนกลมกลิ้ง
ถึงจะเคยมีรักเข้าพักพิง
ถึงจะชิงเชี่ยวชาญจนด้านชา
แม้อดีตเคยผ่านได้พานพบ
ได้ประสบรักลวงจนทรวงกล้า
ก็จะขอมอบรักอีกสักครา
ให้รู้ว่ารักแท้จากแดดวง
ณ วันนี้มีเราที่เคล้าคลุก
จะสุข,ทุกข์อย่างไรก็ไม่ห่วง
ขอรักครั้งสุดท้ายจากปลายทรวง
เพียงพุ่มพวงเข้าใจในรักจริง
ขอเพียงรักภักดีมีเพียงหนึ่ง
แม้เพียงครึ่งทรวงในมอบใจนิ่ง
มิสอดส่ายหลายรักเข้าพักพิง
ขออย่าชิงรักมากทิ้งกากเดน
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
