แก้วแตก-ร้าว กาวใด เกินใช้สอย
ลบเลือนรอย แผลฟื้น คืนสดใส
แตกร้าวแล้ว แก้วนั้น ทิ้งทันใด
ยากสมาน สานใหม่ ได้ดังเดิม..
..เช่นเดียวกัน กับรัก ที่หักร้าง
สะบั้นกลาง ทางใจ ไม่ส่งเสริม
สิ้นหยาดหยด หมดสิทธิ์ คิดต่อเติม
มีเพียงเพิ่ม พูนแผล ในแดดวง..
..ยากจะซ่อม แซมใจ คืนใสสด
น้ำตาคลอ ท้อทด สลดห้วง
กาวสมาน สานสิทธิ์ ต่อติดทรวง
รักษาบ่วง ดวงใจ..นั้นไม่มี
ความรักแหลก แตกราน ผสานยาก
จำต้องพราก จากเขา เศร้าหมองศรี
เมื่อเขาไม่ ใส่ใจ เอื้อไมตรี
ทั้งชีวี มีแต่เศร้า เหงาเดียวดาย
เกิดปากเสียง เถียงกัน วันไม่จบ
เลยต้องพบ ทางแยก แตกสลาย
ต่างหันหลัง ให้กัน จนวันตาย
ไม่เคยหมาย หวนคืน มาชื่นใจ
เหมือนแก้วแหลก แตกไป ไร้ประโยชน์
จะไปโกรธ โทษใคร ที่ไหนได้
ต้องโทษเรา สะเพร่า เขลาเกินไป
หลงเผลอไผล ประมาท เลยพลาดพลั้ง
ชลนา ทิชากร
จำต้องพราก จากเขา เศร้าหมองศรี
เมื่อเขาไม่ ใส่ใจ เอื้อไมตรี
ทั้งชีวี มีแต่เศร้า เหงาเดียวดาย
เกิดปากเสียง เถียงกัน วันไม่จบ
เลยต้องพบ ทางแยก แตกสลาย
ต่างหันหลัง ให้กัน จนวันตาย
ไม่เคยหมาย หวนคืน มาชื่นใจ
เหมือนแก้วแหลก แตกไป ไร้ประโยชน์
จะไปโกรธ โทษใคร ที่ไหนได้
ต้องโทษเรา สะเพร่า เขลาเกินไป
หลงเผลอไผล ประมาท เลยพลาดพลั้ง
ชลนา ทิชากร