คำชื่นชม คมคาย หลายวันล่วง
ดั่งมะม่วง สุกงอม ย่อมเน่าได้
รังล่วงหล่น ลงพื้น กล้ำกลืนไป
มดซอนไซ ไร้สิ้น กลิ่นดมดอม
ต้องหวานบ้าง ขมบ้าง บางคราครั้ง
ผสมดัง หวังไว้ ให้กลมกล่อม
เป็นรสชาด ชีวิต ลิขิตยอม
เตรียมห่มห้อม ล้อมรัก จักเพริศพราย
หวานอย่างเดียว เหลียวแล จักแปรเปลี่ยน
กลับเป็นเลี่ยน เสี้ยนตำ ช้ำน่าหน่าย
เกิดเบาหวาน ถามหา พาเดียวดาย
อาจฟูมฟาย ตายด้วยโรค ที่โศกซ้อน
จึงเติมขม ลงใส่ ไว้เสมอ
ยามใดเจอ เพ้อถึง คลึงเคล้าอ้อน
เนิ่นนานวัน ฝันเข้า เนาแนบนอน
มิร้าวรอน ดวงแด แม้ไกลกัน
พันทอง
๓/๐๘/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
