ชายหัวโล้น โกนผม ห่มผ้าเหลือง
อย่าได้เคือง เรื่องฉาว ตามข่าวเห็น
อย่าได้เหมา เอาความ ตามประเด็น
คนเดียวเป็น เช่นปลาเน่า เหมารวมกัน
การทำบุญ กับสัตว์ ชัดกุศล
แต่บุญผล มิเทียบ เปรียบคนนั่น
เพราะสัตว์เป็น ทุคติ ตริตรองพลัน
กุศลบั่น ผลน้อย เพราะด้อยคุณ
ทำกับคน ไร้ศีล มิสิ้นค่า
มีผลา กว่าสัตว์ ขจัดวุ่น
ถึงใจบาป หยาบช้า ทำทารุณ
หากหวังบุญ ฝึกใหม่ อาจใจงาม
เพราะคนเป็น สุคติ ดำริมอบ
รู้ผิดชอบ ชั่วดี มีหักห้าม
แต่ใจสัตว์ หยาบหนา พยายาม
มิอาจปราม ฝึกได้ เหมือนใจคน
ถึงทำบุญ กับพระ ผู้ละศีล
ก็มิสิ้น กลิ่นคุณ บุญกุศล
ถึงผลน้อย ด้อยค่า ยังน่ายล
เพราะมีผล กว่าสัตว์ วัดเทียบกัน
ก่อนทำบุญ กับพระ สละจิต
อย่าได้คิด สงสัย ในพระนั้น
ทำจิตเรา วิสุทธิ์ ผุดผ่องพรรณ
ผลอนันต์ ทันที อยู่ที่เรา
หากพระแย่ แน่นัก พระจักบาป
เหมือนโจรคราบ ห่มเหลือง เป็นเรื่องเศร้า
ขโมยกิน ศีลขาด ชาติย่องเบา
พุทโธเจ้า เปรียบไว้ ใช่คิดเอง
ท่านบอกเลย "เถยยาบริโภค"
ฟังแล้วโศก ตกใจ ไม่กล้าเบ่ง
หากใครบวช ต้องคิด จิตยำเกรง
ตบะเคร่ง เร่งรัด ฝึกหัดตน
ต้องมีศีล ปฏิบัติ ขจัดเวทน์
มวลกิเลส เหตุร้าย หมายปี้ป่น
ขจัดสิ้น ตัณหา พาร้อนรน
อริยบุคคล ผลบั้นปลาย
จึงสมพระ ประจักษ์ ปุญญักเขตต์
อุดมเพศ บรรพชิต สถิตหมาย
เป็นนาบุญ ยิ่งใหญ่ ทั้งใจกาย
คนทั้งหลาย อัญชลี นี่พระจริง
จะทำบุญ อย่างไร ทำไปเถิด
ผลบุญเกิด มากน้อย อย่าอ้อยอิ่ง
พระจะดี ไหมหนา อย่าประวิง
ใจเรานิ่ง เพื่อพระศาสน์ มิพลาดบุญ
"มุนีน้อย"
(ไม่ได้มาหลายวัน มาถึงก็บ่นเลย...คิดถึงทุกคนอยู่
แต่จะมีใครคิดถึงเราบ้างไหมหนา อิ อิ..)
อย่าได้เคือง เรื่องฉาว ตามข่าวเห็น
อย่าได้เหมา เอาความ ตามประเด็น
คนเดียวเป็น เช่นปลาเน่า เหมารวมกัน
การทำบุญ กับสัตว์ ชัดกุศล
แต่บุญผล มิเทียบ เปรียบคนนั่น
เพราะสัตว์เป็น ทุคติ ตริตรองพลัน
กุศลบั่น ผลน้อย เพราะด้อยคุณ
ทำกับคน ไร้ศีล มิสิ้นค่า
มีผลา กว่าสัตว์ ขจัดวุ่น
ถึงใจบาป หยาบช้า ทำทารุณ
หากหวังบุญ ฝึกใหม่ อาจใจงาม
เพราะคนเป็น สุคติ ดำริมอบ
รู้ผิดชอบ ชั่วดี มีหักห้าม
แต่ใจสัตว์ หยาบหนา พยายาม
มิอาจปราม ฝึกได้ เหมือนใจคน
ถึงทำบุญ กับพระ ผู้ละศีล
ก็มิสิ้น กลิ่นคุณ บุญกุศล
ถึงผลน้อย ด้อยค่า ยังน่ายล
เพราะมีผล กว่าสัตว์ วัดเทียบกัน
ก่อนทำบุญ กับพระ สละจิต
อย่าได้คิด สงสัย ในพระนั้น
ทำจิตเรา วิสุทธิ์ ผุดผ่องพรรณ
ผลอนันต์ ทันที อยู่ที่เรา
หากพระแย่ แน่นัก พระจักบาป
เหมือนโจรคราบ ห่มเหลือง เป็นเรื่องเศร้า
ขโมยกิน ศีลขาด ชาติย่องเบา
พุทโธเจ้า เปรียบไว้ ใช่คิดเอง
ท่านบอกเลย "เถยยาบริโภค"
ฟังแล้วโศก ตกใจ ไม่กล้าเบ่ง
หากใครบวช ต้องคิด จิตยำเกรง
ตบะเคร่ง เร่งรัด ฝึกหัดตน
ต้องมีศีล ปฏิบัติ ขจัดเวทน์
มวลกิเลส เหตุร้าย หมายปี้ป่น
ขจัดสิ้น ตัณหา พาร้อนรน
อริยบุคคล ผลบั้นปลาย
จึงสมพระ ประจักษ์ ปุญญักเขตต์
อุดมเพศ บรรพชิต สถิตหมาย
เป็นนาบุญ ยิ่งใหญ่ ทั้งใจกาย
คนทั้งหลาย อัญชลี นี่พระจริง
จะทำบุญ อย่างไร ทำไปเถิด
ผลบุญเกิด มากน้อย อย่าอ้อยอิ่ง
พระจะดี ไหมหนา อย่าประวิง
ใจเรานิ่ง เพื่อพระศาสน์ มิพลาดบุญ
"มุนีน้อย"
(ไม่ได้มาหลายวัน มาถึงก็บ่นเลย...คิดถึงทุกคนอยู่
แต่จะมีใครคิดถึงเราบ้างไหมหนา อิ อิ..)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
