ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต
ที่ฉันร้องใช่ว่าฉันบ้าหวย
คิดหวังรวยที่รัฐจัดนะต้อม
แต่ที่แม่บอกนั้นฉันไม่ยอม
ท่านจะกล่อมอย่างไรไม่อยากฟัง
สามสิบเอ็ดที่ผ่านท่านบอกฉัน
มีเงินเหลือหลายพันนั่นความหวัง
เก็บไว้ซื้อขนมให้ดีใจจัง
น้ำตาหลั่งกอดแม่ไว้หมายขอบคุณ
วันที่หนึ่งใกล้ค่ำฉันช้ำนัก
แม่ที่รักงึมงำทำเฉียวฉุน
บ่นอยู่คำหนึ่งหนาว่าขาดทุน
เงินเจือจุนขนมฉันพลันหมดไป
ก็ก่อนหน้าหนึ่งวันมันมีอยู่
จึงมิรู้แม่ใช้จ่ายสิ่งไหน
ยินแม่บ่นคำนั้นฉันตกใจ
จึงร้องไห้สะอื้นมาน้ำตานอง.
นพ
2ส.ค.56
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
