พอกันทีกับคำว่ารัก...
ที่เคยผ่านมาทัก..รักล้นจนแทบเป็นบ้า
เบื่อเสียจน..ทนช้ำฉ่ำไปด้วยน้ำตา
ยิ่งไขว่คว้า..ยิ่งวิ่งไล่..ใจภินท์พัง...
ไม่มีก็คงจะไม่ตาย....
ไม่วุ่นวาย...ฉายเดี่ยว..เดียวดายหายคลุ้มคลั่ง
ลิงหลอกเจ้า...เช้าสาย ..คล้ายชิงชัง
รู้ไหม?..,มันเสียพลัง...เอาสมองไปคิดเรื่องหาตังค์...คงเข้าที..
ฉันมันคน..ชิว..ชิว...
ความสยิว...ลิ่วล้อ..ขอหลีกหนี
อย่ามามอง..จ้องจับ..กินตับฟรี
เชอะ!มันไม่ง่ายหรอกพี่...อย่าลีลา....
พันทอง
๑/๐๘/๕๖