เส้นทางแห่งความตาย
ลอยละล่องลำน้ำสู่โยนก
ตะวันตกตีนภูอยู่ให้เห็น
เลียบเลียบท้องธารเสือกยะเยือกเย็น
พอเดือนเพ็ญเด่นหล้าจึงราตรี
ด่วนคิดถึงหนึ่งห้วงดวงสมร
เพียงจากจรเนื้อเย็นผู้เป็นศรี
นอนกลางเถื่อนเหมือนวิบากพรากนารี
หมองฤดีดุ่มเศร้าเหงาเหลือเกิน
มองพระจันทร์วันเพ็ญกลับเป็นครึ้ม
พาคนทึ่มอ้างว้างกายห่างเหิน
คลองคดเคี้ยวเลี้ยวลดรันทดเกิน
จึงจำเดินเมินคลองอย่างหมองใจ
ครั้นถึงเมืองมาตรว่าจะผาสุก
กลับเป็นทุกข์คลุกคลีฤดีไหม้
แม่เนื้อทองของฉันกล่าวทันใด
จงกลับไปเสียเถิดจะเลิศลา
ฉันมีลูกสองคนอยู่บนบ้าน
มโหฬารปานสวรรค์อยู่หรรษา
ซ้ำทับถมสมเพศเวทนา
ช้ำอุราลงดิ้นสิ้นชีวัน
ลอยละล่องลำน้ำสู่โยนก
ตะวันตกตีนภูอยู่ให้เห็น
เลียบเลียบท้องธารเสือกยะเยือกเย็น
พอเดือนเพ็ญเด่นหล้าจึงราตรี
ด่วนคิดถึงหนึ่งห้วงดวงสมร
เพียงจากจรเนื้อเย็นผู้เป็นศรี
นอนกลางเถื่อนเหมือนวิบากพรากนารี
หมองฤดีดุ่มเศร้าเหงาเหลือเกิน
มองพระจันทร์วันเพ็ญกลับเป็นครึ้ม
พาคนทึ่มอ้างว้างกายห่างเหิน
คลองคดเคี้ยวเลี้ยวลดรันทดเกิน
จึงจำเดินเมินคลองอย่างหมองใจ
ครั้นถึงเมืองมาตรว่าจะผาสุก
กลับเป็นทุกข์คลุกคลีฤดีไหม้
แม่เนื้อทองของฉันกล่าวทันใด
จงกลับไปเสียเถิดจะเลิศลา
ฉันมีลูกสองคนอยู่บนบ้าน
มโหฬารปานสวรรค์อยู่หรรษา
ซ้ำทับถมสมเพศเวทนา
ช้ำอุราลงดิ้นสิ้นชีวัน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
