นานนานจึงกลับบ้าน หลังโท
เขียนสุขตัวโตโต แต่งแต้ม
ห่างไปดุจโดนโล- กันตร์นรก โถมเฮย
เพียงแต่มานแฉล้ม ไป่ได้ถอยหนี
มีโคลงมาทักถ้วน ทวนมอง
บัณฑิตน้ำตานอง ร่ำไห้
ไร้นามท่านลืมผอง ลืมเพื่อน แล้วฤๅ
เขียนพจน์สลักไว้ ทักท้วงทวงสู
เขียนสุขตัวโตโต แต่งแต้ม
ห่างไปดุจโดนโล- กันตร์นรก โถมเฮย
เพียงแต่มานแฉล้ม ไป่ได้ถอยหนี
มีโคลงมาทักถ้วน ทวนมอง
บัณฑิตน้ำตานอง ร่ำไห้
ไร้นามท่านลืมผอง ลืมเพื่อน แล้วฤๅ
เขียนพจน์สลักไว้ ทักท้วงทวงสู