ร้อยอักษร สานสอด พรอดคำขอ
มาเรียงถ้อย รอยต่อ ก่อขึนใหม่
หยิบอารมณ์ ห่มห้อม ล้อมทรวงใน
ผูกฤทัย สายศิลป์ จินต์กวี
เก็บดวงดาว พราวพร่าง อยู่กลางฟ้า
เป็นมาลา ถักทอ พอสุขขี
เก็บเมฆหมอก ลอยล่อง คล้องฤดี
เรืองรุจี ปรุงแต้ม แซมบทกลอน
ฉวยสายรุ้ง คลุมไว้ ได้สุขสันต์
ฉวยเอาจันทร์ เพ็ญแข แปรอักษร
ฉวยเอาเมฆ เสกสม ห่มอาภรณ์
ฉวยนีออน เติมใส่ ในค่ำคืน
เมื่อมิตรหมาย มองมา คราใดพบ
ดั่งคำนบ จรดจาร มานสดชื่น
หากหวนไห้ คร่ำครวญ ด่วนหยัดยืน
หายกล้ำกลืน เดียวดาย คลายเบิกบาน
ปล่อยร้อยกรอง คล้องคำ นำคนคว้า
ปล่อยชีวา คลาไคล ไปประสาน
ปล่อยแสงสวย สาดส่อง ต้องดวงมาน
ปล่อยกลอนกานท์ สานเข้า เฝ้าคำนึง
ร้อยอักษร ทอถัก จักไม่ท้อ
ร้อยคำขอ ข้อใจ ใฝ่คิดถึง
ร้อยคำรัก ปักป้อง สองเราตรึง
ร้อยรำพึง ซึ้งเสมอ ยามเจอกัน
พันทอง
๓๐/๐๗/๕๖
ร้อยดวงใจ ใส่ลักษณ์ ไปปักน้อง
โอบตระกอง ก่อเกิด ประเสริฐสรรค์
จารจรด บทกานท์ สานสัมพันธ์
ให้ยอดขวัญ อุ่นใน หทัยนาง..
..วอนดวงดาว ดูแล แม่เนื้ออ่อน
ยามน้องนอน ดลฝัน มาสรรค์สร้าง
วอนจันทรา เติมใจ มิให้จาง
แรงนำทาง แห่งฝัน จงบันดล..
..ขอ..คนดี มีมา ซึ่งอารักษ์
ช่วยปกปัก น้องแน่ง ทุกแห่งหน
ให้คลาดแคล้ว โพยภัย ไร้กังวล
ให้หน้ามล พานพบ..สพสุขเอย.
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
