(ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ตครับ)
นิยายบ้านทุ่ง(ตอนที่๑)
-เรื่องย่อที่๑.๑ ณ โค้งหักศอก อำเภอโนนสัง จ.หนองบัวลำภู ๒๕๔๕
๐หลังเสร็จงานประสานเสียงเป็นเพียงหนึ่ง ว่าเราพึงจับกลุ่มกันสุมหัว
มอเตอร์ไซต์เตรียมซ่อมให้พร้อมทัวร์ เย็นสลัวหมอลำจะกำจร
๐มีหมอหนุ่มหน้าใหม่ไปดูด้วย ทุกคนช่วยนำทางครั้งแรกก่อน
ทางเลียบเขาหินผาจะพาคลอน ต้องตะลอนถึงที่เวทีรำ
๐เจ้าหน้าที่กี่คนสนใจร่วม ทั้งคนท้วมคนผอมพร้อมดื่มด่ำ
สิบสองคนเข้มข้นยลหมอลำ และก็นำมอเตอร์ไซต์ไปห้าคัน
๐มีคู่หนึ่งซึ่งสวยด้วยมือแพทย์ เสื้อสีแสดปากแดงช่างแต่งสรร
ร่างก็ใหญ่คมคายชายฉกรรจ์ แต่ใจนั้นนารีมิมีเทียม
๐คนขับเขาชื่อ"เอ๊ะ"เสน่ห์ร้อน ส่วนคนซ้อนชื่อ"จ่อย"ชม้อยเหนียม
ขอขับนำจ้ำเร่งบ่เกรงเกรียม จะไปเตรียมปูเสื่อเพื่อดูโชว์
๐กระโปรงสั้นสั่นพลิ้วพระพายแผลง ก็บ่แหนงเนินหน้าด่าโมโห
ปิ่นสลับยับยี่ที่ผูกโบว์ สาวทรงโตมิสนรึบ่นเลย
๐บิดคันเร่งเบลล์อาร์พาเธอริ่ว สองเอวกิ่วกอดกันกลมลมมาเต้ย
ไหล่ใหญ่พรมน้ำหอมพร้อมอบเชย ต่างยิ้มเย้ยยวนจันทร์ถลันไป
๐มอเตอร์ไซต์เบลล์อาร์ถลาเร่ง โอ้"เอ๊ะ"เก่งนำหน้าช้ามิได้
ขบวนมิตรบิดกันมิทันใจ สองสาวไววิบวับแล้วลับลา
๐ผ่านมาถึงครึ่งทางระหว่างเขา บอกกันเพลาคันเร่งเกรงถลา
โค้งหักศอกจงยั้งระวังมา เดี๋ยวจะหน้าแหกก่อนฟ้อนหมอลำ
๐ยังไม่ถึงโค้งดีโน่น!ผีเหรอ??? ปากบวมเจ่อเลือดกระเซ็นเป็นจ้ำจ้ำ
คลานจากพงหญ้าข้างทางประจำ ตาก็ช้ำแก้มก็บวมช่างอ่วมองค์
๐อ้าวนั่น"เอ๊ะ"และ"จ่อย"คอยเพื่อนนี่ เมื่อตะกี้ยังงามอร่ามหงส์
แล้วไฉนหน้านวลข่วนพฤกษ์พง? ละลิ่วลงข้างทางได้อย่างไร?
๐ช่วยข้อยแน!หมอขาหน้าข้อยช้ำ! ข้อยรีบจ้ำทันเต้นเน้นให้ได้
เลยลืมว่าโค้งนี้ที่ลงไป หักศอกให้พักตร์หักกระอักเอว
๐พี่ทั้งสองต้องกลับรับยาด่วน ดูแผลล้วนเลือดไหลไหล่ก็เหลว
กลับทางเก่าโรง'บาลเพื่อขันเอว อย่าคิดเย้วต่อเถิดเกิดเป็นลม
๐สาว"จ่อย"ร้องต้องสู้อยู่ให้สุด แล้วรีบรุดเข็นคว้าเบลล์อาร์ก้ม
สตาร์ทเครื่องห้าวหาญสะท้านลม ข้อยจะข่มเจ็บไว้ไปกันที
๐โอ้!เอ๊ะจ่อยช่างแกร่งไม่แหยงแผล เธอช่างแน่มุ่งมั่นไม่หวั่น,หนี
แล้วขบวนด่วนถลาหน้าเวที ทำเลมีปูเสื่อเพื่อเพลิดเพลิน
๐สองสาวเต้นเน้นส่ายย้ายสะโพก และก็โยกซ้ายขวาบ่าก็เหิน
นี่เธอลืมแผลแล้วแขม่วเดิน ยังมาเชิญเพื่อนรำจนหนำใจ
๐จวนตีสองหมอลำจึงพร่ำบอก ถึงทีออกจากแสดงก่อนแจ้งใส
เพลงสุดท้ายอำลาน่าซึ้งใจ แล้วหยุดไฟเครื่องเสียงเพียงเท่านี้
๐ถึงเพลากลับถิ่นสิ้นสนุก ต่างรีบลุกม้วนเสื่อเพื่อเตรียมหนี
ติดเครื่องยนต์แมงกะไซต์ด้วยใจดี หลังจากมีสุขซึ้งซึ่งเสียงพิณ
๐แต่อนาถสองสาวคราวนี้หนัก เลือดทะลักแขนขาอ่อนล้าสิ้น
ต้องรีบหามช่วยกันก่อนขันธ์ภิน กลับมากินหยูกยารักษาเอวฯ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
