(มาณวกฉันท์ ๘)
รัตติสงัด ภัทรบุรุษ
โคตรหงุด- หงิดและรำคาญ
นิทระบ่หลับ นับแกะก็นาน (เวลานอนไม่หลับ เด็กฝรั่งเขาจะนับแกะกัน
)ไร้ยุวมาลย์ เปลี่ยวสริร์เหลือ
หรีดร่ำระงม ตรมอุระแหนง
ถูกสรแทง เสียดมนเผือ
ปานกฤชทิ่ม จิ้มทะลุเนื้อ
แล้วก็เหยาะเกลือ แสนทรมาน์
รุ่งทินนี้ มีกิจแล้ว
ต้องจรแจว ไปเสาะเลาะหา
ภัตรเอร็ด เด็ดพสุธา
ให้กมลา ฟื้นสุขะเพลิน
เหม่! บ๊ะ! แมลง แฝงตฤณซ่อน
ป่วนดนุนอน หลับมิเจริญ
บึ่ง ณ ตลาด มาดมุจะเดิน
Shop บ่มิเขิน หรีดอริร้าย (๖๑๓)
ศรีเปรื่อง
๓๐ ก.ค. ๒๕๕๖
ต้องไปซื้อมันมากินให้หายแค้น
ปล.
รัตติ = กลางคืน
ภัทร = ดี, ประเสริฐ, งาม, น่ารัก
สร = เสียง
เผือ = ข้าพเจ้า
กฤช = กริช
ดนุ จาก ดนู = ข้าพเจ้า
ทรมาน์ จาก ทรมาน ใช้ การันต์ฆ่าเสียง น
ทิน = วัน
ตฤณ = หญ้า
Shop มาจาก Shopping สื่อถึงการจับจ่ายซื้อหา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
