อย่าโศกเศร้าไปนานเดี๋ยวผ่านพ้น
เกิดเป็นคนหม่นไยพาไห้หวน
มาร้องเพลงปลอบขวัญให้รัญจวน
ขอเชิญชวนชื่นชมดั่งลมปลิว
อันความรักปักทรวงแสนห่วงหา
อาจบางคราทาทาบพาวาบหวิว
อาจบางครั้งห่างหายแทบปลายทิว
ปล่อยชิวชิวเสียบ้างในบางวัน
เส้นบางบางขวางกั้นปันสุขทุกข์
เราเลือกรุกข้างไหนให้สุขสันต์
เราคิดดีทำดีย่อมดีพลัน
ความผูกพันสั้นยาวใช่ดาวเดือน
อยู่ทีใจเราสองประคองขวัญ
เข้าใจกันวันสุขหรือทุกข์เฉือน
มีเมตตาปรานีมีเยี่ยมเยือน
คอยตักเตือน,อภัย,อย่างใจเย็น
แม้เพียงครึ่งหนึ่งใจมอบให้มิตร
ด้วยดวงจิตแน่วแน่แม้ทุกข์เข็ญ
อาจมีบ้างบางคราวร้าวลำเค็ญ
ขอ “เรา”เป็น "เพื่อนกัน"อย่างมั่นคง
“ไพร พนาวัลย์”
เรื่องโศกเศร้า เนาแนบ แทบทุกช่วง
อย่าได้ห่วง ห่างหาย คลายประสงค์
อีกนานแน่ นอนนัก รักปลดปลง
แม้ร้อนคง สร่างซา ร้างราไป
ร้องบรรเลง เพลงหวาน มานยังขม
ดังระงม เหงาหงอย ระห้อยไห้
กล้ำกลืนเกิน เมินหม่น ทนช้ำใจ
ปวดฤทัย ไหม้มอด เพราะยอดรัก
เส้นบางบาง ขวางกั้น ขั้นขอบฟ้า
โยงใยมา กล้าแกร่ง ทุกแหล่งหลัก
ประสานสอด สร้อยสรวง ในทรวงภักดิ์
แหนหวงนัก หนักเข้า ทุกเช้าเย็น
ถึงวันผ่าน กาลล่วง ไม่ลวงหลอก
หลายวันบอก ออกไป ใช่เคี่ยวเข็ญ
มุ่งหมายมั่น มากมาย หลายประเด็น
ก็ยังเป็น เช่นเก่า เราใฝ่ปอง
พันทอง
๒๙/๐๗/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
