จงพูดภาษาไทยให้เด่นชัด
ลิ้นจงดัด ร เรือระเริงรื่น
ส่วน ล ลิงจงจำมีกล้ำกลืน
จะหวานชื่นสำเนียงส่งเสียงไทย
ภูมิใจภาษาชาติที่ปราดเปรื่อง
ไทยรุ่งเรืองมานานด้ามขวานใต้
มีอักษร,ภาษา,มาก่อนใคร
เราคือชาติยิ่งใหญ่ในแหลมทอง
ภาษาพูดดิ้นได้สดใสยิ่ง
ดั่งหนึ่งสิ่งมีชีวิตสะกิด.ต้อง
พูดให้จิตสุขสันต์ตามครรลอง
อย่าลำพอง เขียน“วิบัติ”จะขัดเคือง
อาขยานท่องจำล้วนกำหนด
เป็นแบบบท,กฎรู้,อันฟูเฟื่อง
รักษ์ภาษาของเราให้รุ่งเรือง
ว่าเป็นเมืองแกร่งกล้า “ภาษาไทย”
อีกโคลง,ฉันท์,กาพย์,กลอน,วิงวอนเถิด
จงชูเชิดปกปักพิทักษ์ให้
ลูกหลานเหลนเล่นคำอย่างฉ่ำใจ
เข้าเส้นชัย “ภาษา แห่งอาเซียน”
“ไพร พนาวัลย์”