หากมีรัก สักครั้ง นั่งทนเจ็บ
แผลอักเสบ ช่างประไร ไม่เคยหนี
แม้ทุรน ทุราย มาหลายปี
ยังยินดี น้อมรับ ซับถึงทรวง
ขอเพียงมี คนคอย อ่อยอ้อนออด
ขอเพียงมี คนพรอด กอดทุกช่วง
ขอเพียงใจ ดวงน้อย ร้อยกันควง
ขอเพียงช่วง เวลา พาสุขใจ
ก็จะไม่ โวยวาย แม้ตายจาก
ก็จะฝาก รักเขา เช่นเงาใส
ก็จะภักดิ์ พร้อมพรั่ง ฝังฤทัย
ก็จะใฝ่ ฝันหา คว้ามาครอง
แต่จนแล้ว จนรอด ยังสอดส่าย
มาตั้งหลาย เวลา พาหม่นหมอง
ไม่สมหวัง สักนิด คิดใฝ่ปอง
จึงประคอง ความสาว มายาวนาน
คงเป็นเวร เป็นกรรม ตามทวงสิทธิ์
ดั่งชีวิต ขาดคู่ ผู้เดินผ่าน
รักติดลบ ทุกคราว หนาวดวงมาน
จากวันวาน ถึงวันนี้ มีแต่ช้ำ
พันทอง
๒๙/๐๗/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
