แว่ววจี ที่พร่ำ แสนฉ่ำหวาน
จนดวงมาน น้อย-น้อย พลอยถวิล
สุดหลงใหล คนงาม ยามยลยิน
ชื่นชีวิน แจ่มใส ในอุรา..
..ขอ..ทักทาย น้องนาง อย่างสุภาพ
หวังซึมซาบ ไมตรี ที่ส่งหา
สานสายใย ให้ซึ้ง ตรึงแก้วตา
กาลเวลา พาใจ ชิดใกล้กัน..
..แต่..ฤทัย เนื้อเย็น มิเห็นตอบ
ไม่คิดมอบ ดวงมาน ให้สานฝัน
ทนรอคอย เคลื่อนคลาย มาหลายวัน
มิจำนรรจ์ ให้ยิน..คงสิ้นแวว