@..เพียงครึ่ง..ก็ซึ้งใจ..@

สงบเสงี่ยม เจียมใจ ในวันเหงา
ใครกันเล่า เขาสน ทนประสาน
ปลีกตัวห่าง ร้างหลบ ไม่พบพาน
คิดถึงกาล ผ่านเข้า เศร้าชีวัง

อยากจะลืม เรื่งราว ครั้งคราวก่อน
ที่ยอกย้อน ทุกสิ่ง ทิ้งลงถัง
ไม่อยากเอ่ย เอื้อนโอษฐ์ โกรธเสียจัง
เปรียบเหมือนดั่ง แผลผุ ประทุใจ

แสนปวดเจ็บ เหน็บจิต ชีวิตท้อ
ฤทัยฝ่อ ห่อเหี่ยว เรียวน้ำใส
เริ่มเอ่อตา มารวม ท่วมข้างใน
รอวันใด ด้านชา ระอาจินต์

หวังไมตรี จากใคร มีใจชอบ
รักรายรอบ มอบมา พาถวิล
คอยรอรับ ปรับเกื้อ เมื่อโรยริน
หวานผสม โลมลิ้น อย่าสิ้นใย

แม้นทุเลา เบาบาง จางห่างหาย
อุราคลาย สะอื้น คืนสดใส
ทุกสิ่งสรรพ สลับเปลี่ยน หมุนเวียนไป
สี่ห้องใจ ไหวหวาม ยามรำพึง

มรสุม รุมเร้า เฝ้าตามหลอน
ใจสะท้อน นอนสั่น หลับฝันถึง
จิตหมายแม้น มาดมั่น จะดันดึง
หวังเพียงครึ่ง หนึ่งได้ สุขใจแล้ว

๒๗/๐๗/๕๖