ฝนตกหัวอกช้ำ มัวหมอง
ฝนหล่นลงตามคลอง ทั่วคลุ้ง
ฝนแรกเริ่มไหลนอง เต็มทุ่ง
เห็นแต่ยอดผักบุ้ง ล่องขึ้นเป็นแพ
มองเมฆามืดครึ้ม ทะมึนดำ
กบอึ่งอ่างงึมงำ ดังก้อง
เขียดโข่งโก่งหน้าทำ หัวโผล่
น้ำเอ่อเดินคอยจ้อง เมื่อใกล้ค่ำลง
ใครใครเขาถกเสื้อ กางเกง
เราก็ฝืนละเลง ไม่ท้อ
เดินเหยียบย่ำอย่างเซ็ง จริงนั่น
ถือร่มยังคุยจ้อ แค่นี้โอ๊ยสบาย
พันทอง
๒๖/๐๗/๕๖