[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พ.พิมพา]

เสี้ยวหนึ่งของความรู้สึก

@วันที่ฟ้าครวญคร่ำสีดำมืด
อาจเย็นชืดอ้างว้างอย่างเงียบเหงา
ความท้อทดหมดแรงแห่งใจเรา
อาจนานเนาเก็บซ่อนความอ่อนใจ

@และลังเลเหหันไม่บรรจบ
ใจคอยหลบหลีกเร้นเข็นไม่ไหว
อยากโดดเดี่ยวตัวเองเหมือนเกรงภัย
คอยระวังระไวไปทุกทาง

@มองคนอื่นตื่นตาน่ายกย่อง
แม้แก้วแหวนเงินทองนองเนืองข้าง
เพื่อนมากมิตรชิดใกล้ไม่วายวาง
จะเหยียบย่างเดินดินไปถิ่นใด

@คิดแย่แย่ไม่แน่ใจในบางสิ่ง
ความเป็นจริงแค่กระพี้มีบ้างไหม
เพียงอยากได้คำตอบไว้ปลอบใจ
และยอมรับความเป็นไปแต่โดยดี

@วันต่อสู้อยู่ระหว่างทางเหตุผล
คุณค่าคนงดงามตามหน้าที่
ที่ปลูกฝังสร้างสมบ่มความดี
แต่เหมือนมีทางยาวเกินก้าวเดิน

@ความดีงามต่อหน้าที่ที่มีนั้น
จะปลุกฝันปลอบทุกข์ให้ฮึกเหิม
เร่งพลังภายในคอยใฝ่เติม
ให้เร่งเพิ่มอุดมทัศน์ที่ศรัทธา

-----@@@----
พงศ์ภัณฑ์
๒๕/๗/๕๖