ชื่อบทกลอน :คาสโนวี่
ผู้แต่ง : พันทอง
ฉันไม่ใช่คนดี..…
เป็นเพียงคาสโนวี่ ที่อื้อฉาว
หว่านคารมทุกวัน ขยันปั้นเรื่องราว หยอดลูกเล่นแพรวพราว
อาจมีบ้าง เหน็บหนาวหัวใจก็ปวดร้าวเป็น
มองดูภาพอันฉาบฉวย…..
เด่นเลิศสวย หมวยขาว สาวขี้เล่น
แต่งแต้มสีสันไว้ แต่ข้างในทั้งเหงาเศร้าลำเค็ญ
รักยากพวกกากเดน ชอบเปรียบฉันเฉกเช่นผงธุลี
รูปกายภายนอกบอกเริงร่า…..
ในดวงตาล้าเหลือ เจือกระพริบแสงริบหรี่
พูดจากวนประสาทยิ่ง หญิงปากดี
จึงครองโสดมาตราบเท่าทุกวันนี้ ยังไม่มีผู้ใดใครหมายปอง
เบื่อนักพ่อรักเร่.....
ชอบถ่ายเททิ้งทวนชวนสยอง
สับรางเก่งเร่งรุดสุดลำพอง
หลบพุ่มไม้เป็นต้องจ้องอีกคน
เถอะอย่าให้ฉันรู้…..
อาจเจอเถือหนังหมูถูถึงขน
ท่องคาถามานาน คานถามหา ยังหน้าทน
สมองสั่งนั่งสับสน ในกมลหม่นหมองนองน้ำตา
ฉันไม่ใช่คนดี.....
พอเสียทีคำหวาน หว่านมาหา ฟังทีไรคลื่นไส้ให้ระอา
ฉันยอมรับกับคำ ‘’คาสโนวี่’’จอมลีลา
ด้วยฉายาที่เธอมอบ ขอขอบคุณ....