กลอนแปด (อีกแบบ) ?
นี่เป็นอีกตัวอย่างครับ
ผมลองตั้งใจดูในลักษณะ การแต่งคำประพันธ์
รู้สึกว่า คนโบราณท่านเก่งภาษาไทยจริง ๆ ใช้คำง่าย ๆ ความหมายลึกซึ้ง
สัมผัสก็หนาแน่นดี ทั้งสัมผัสสระ สัมผัสอักษร
....น่าพิศ- (ศะ)วง พระองค์ ทรงฤทธิ์
ลงมา เป็นมิตร กับชาว เนื้อหนัง
ถ่อมองค์ ลงมา เจรจา สอนสั่ง
ปลอบใจ ให้ฟัง ตลอด เรื่อยมา
....พระเย- ซูเจ้า ข้าเจ้า ทุพพล
กิจการ กุศล ยากจน นักหนา
ลูกขอ พระคุณ เกื้อหนุน ศรัทธา
ให้เกรง อาชญา ไม่กล้า ล่วงเกิน
ดนุ, ดนู (แบบ) (กลอน) ส. ฉัน, ข้าพเจ้า. (ป., ส. ตนุ ว่า ตัวตน; เล็กน้อย, เบาบาง). (อยู่ในบทก่อนครับ)
ทุพพล [ทุบพน] (แบบ) ว. มีกําลังน้อย, อ่อนแอ, ท้อแท้, ทุรพล ก็ว่า. (ป.; ส. ทุรฺพล).
อาชญา [อาดยา, อาดชะยา] น. อํานาจ; โทษ (มักใช้สําหรับพระเจ้าแผ่นดินหรือเจ้านาย)
เป็นเพลงโบสถ์ ผมร้องตอนเป็นนักเรียน
เนื้อหา หากผิดพลาด ต้องขออภัย ณ ที่นี้ เพราะเขียนจากความทรงจำครับ
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
22 พฤศจิกายน 2024, 09:28:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: กลอนเจ็ด ? (อีกแบบ) (อ่าน 1772 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: