ไปเที่ยววัด ออกบ่อย นะกลอยพี่
ทั้งเณรชี คุยเก่ง เกรงถึงหลัง
พนมมือ ตากลับ หลับนกบัง-
ในภวังค์ ฝันใฝ่ ใจละเมอ
เหน็บกินขา พลิกซ้าย แล้วย้ายขวา
เปลี่ยนทุกท่า หมดแวว แล้วนะเอ่อ
ทรมาน เกินไป ไม่ไหวเออ
ตาเริ่มเบลอ อยากลุก ไม่สุขใจ
ยังจะมา ชวนพัน นั้นลักเต่า
ใครรู้เข้า แช่งชัก แถมลักไก่
เกิดไก่ร้อง ขึ้นมา ว่าอย่างไร
มุนีน้อย รับไป ไม่เกี่ยวพัน
พันทอง
๒๕/๐๗/๕๖