ขอบคุณภาพจากเวบไซ้ด์ บ่แม่นลุงไพรหรอก เน้อ
เป็นลูกก๊อล์ฟดีกว่ายังน่ารัก
จะฟูมฟักรักน้องมองหลายด้าน
ค่อย “พัท”ลูกลงหลุมชุ่มดวงมาน
แสนสำราญได้ “พาร์”ยิ้มร่าเริง
เมื่อก่อนเคยตีก๊อล์ฟจึงชอบเล่น
ลูกกระเด็นเปื้อนดำตอนน้ำเจิ่ง
ใช้เหล็กเคาะเปิดคูอย่างรู้เชิง
แสนบันเทิงเซฟได้ใน “แฟร์เวย์”
ค่อยค่อย “ชิพ”เกาะธงบรรจงจ่อ
แรงไม่พอคงไม่พาร์ ยืนตาเหล่
กรีนข้างเขาหญ้าบางติดทางเท
“แค็ดดี้เซย์” ริมซ้าย นะนายเอย
อยากได้น้องมาช่วยเป็นแค็ดดี้
พี่คงตี “อันเด้อร์”เธอยิ้มเป้ย
เห็นหน้าน้องยิ้มรื่นน่าชื่นเชย
แล้วตีเลย“หลุมสิบเก้า”ที่เย้ายวน
“ไพร พนาวัลย์”
พัท = คือเอาเหล็กเคาะลูกให้ลงหลุม
แฟร์เวย์ = คือสนามก๊อล์ฟ
ชิพ = คือการตีลูกเบาๆในระยะใกล้ๆกรีน
พาร์ = ตีได้ลงหลุมตามกำหนดของแต่ละหลุมๆ
เช่นหลุมพาร์สาม ตีสามครั้ง พาร์สี่ ตีสี่ครั้ง พาร์ห้า ตีห้าครั้ง เรียกว่า ได้พาร์
ถ้าตีต่ำกว่า1ครั้ง เรียกเบอร์ดี้ ต่ำกว่า2 ครั้งเรียก อีเกิ้ล
ถ้าหลุมพาร์3 ตีครั้งเดียว ลงหลุม เรียกว่า โฮล อินวัน
กรีน = คือที่สำหรับพัทลูกให้ลงหลุม
แคดดี้ = เด็กสาวลากถุงก๊อล์ฟ
อันเด้อร์ = ตีลงหลุมน้อยกว่ากำหนดของพาร์
เช่น9หลุม36 พาร์ แต่ตีได้แต้มต่ำกว่านั้น
18หลุม72 พาร์ บางสนามมีหลุมพาร์7จึงมี 73พาร์
หลุมสิบเก้า = สนามก๊อล์ฟ มีสิบแปดหลุมครับผม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
